Γιορτή ή κάλεσμα για δράση; Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας είναι και τα δύο.

Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας μας βρίσκει εν μέσω γενοκτονίας, στην Παλαιστίνη, και ενός πολέμου που συνεχίζεται, στην Ουκρανία. Μας βρίσκει να φοβόμαστε περπατώντας το βράδυ προς το σπίτι, με τις ειδήσεις περί σεξουαλικών επιθέσεων στο κέντρο της Αθήνας (και όχι μόνο) να διαδέχονται η μία την άλλη. Μας βρίσκει ανήμπορες να αγοράσουμε προϊόντα περιόδου και με ανενημέρωτους γιατρούς που χαρακτηρίζουν την ενδομητρίωση «φυσιολογικούς πόνους». Μας βρίσκει να προσπαθούμε να κρατηθούμε όταν, εν έτει 2024, ακούμε ότι ο φεμινισμός είναι η μητέρα όλων των κακών και η πατριαρχία, αγαπημένη λέξη βίγκαν μπαχαλοσατανιστριών. Μας βρίσκει, όμως, και να ελπίζουμε – στη Γαλλία, κατοχυρώθηκε το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση και, στην Ελλάδα, φτάσαμε στην ισότητα στον γάμο. Κι αυτοί οι δύο, είναι λόγοι να γιορτάζεις.

Η 8η Μάρτη 2024, μας υπενθυμίζει ότι ο καθημερινός αγώνας για τα δικαιώματά μας, δεν πρέπει να σταματήσει και δεν θα σταματήσει. Να διεκδικούμε ισότητα στην εργασία, στην εκπαίδευση, στα αναπαραγωγικά δικαιώματα, σε όλα όσα μας αξίζουν, και να μιλάμε όχι μόνο όταν αδικούμαστε εμείς, αλλά και οποιαδήποτε άλλη. Παλεύουμε συλλογικά, για να μην είναι καμία μόνη.

Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας είναι αφιερωμένη στη συμπερίληψη. Είναι για όλες και είμαστε με όλες. Με τις γυναίκες τις Παλαιστίνης, με κάθε Ουκρανή, με τη 12χρονη από τον Κολωνό και τη 19χρονη από την Ηλιούπολη, με τις γυναίκες που παλεύουν καθημερινά, καθεμιά με τον δικό της τρόπο. Με τις γυναίκες της ζωής μας.

Για τη σύγχρονη γυναίκα κάθε επιλογή είναι αφορμή για αυστηρή κριτική.

Όσες δεν επιθυμούν να γίνουν μητέρες αντιμετωπίζουν το στίγμα του «κάτι δεν πάει καλά ή του «απλά δεν έχεις βρει ακόμα τον κατάλληλο».

Όσες επιθυμούν να γίνουν μητέρες αλλά να μην εγκαταλείψουν την καριέρα τους κατηγορούνται για «λάθος προτεραιότητες».

Κι όσες αφήνουν την καριέρα τους για να αφιερώσουν το χρόνο τους στα παιδιά τους χαρακτηρίζονται ως «συντηρητικές» ή «έπιπλα».

Τελικά, γιατί οι γυναίκες οφείλουν ακόμα εξηγήσεις για τις αποφάσεις που παίρνουν σχετικά με τη μητρότητα;

Όταν μια γυναίκα δηλώνει «άτεκνη από επιλογή» δεν είναι πρό(σ)κληση για να της αλλάξεις γνώμη

Διάβασέ το εδώ

Η γενιά των ανθεκτικών στην πίεση εργαζόμενων μαμάδων - ή μήπως όχι;

Διάβασέ το εδώ

Εκτός από τη μητρότητα, οι γυναίκες απολογούνται και για τις επιλογές τους στις σχέσεις

Είναι 2024 και ακόμη χρειάζεται να γράφουμε ότι στις γυναίκες αρέσει το σεξ και δεν έχουν στόχο ζωής τον γάμο

Διάβασέ το εδώ

Η σύγχρονη γυναίκα έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη με πολλαπλές προκλήσεις στο εργασιακό περιβάλλον -από την άνισες ευκαιρίες εξέλιξης μέχρι τη σεξουαλική παρενόχληση και από τις διακρίσεις λόγω ηλικίας μέχρι το μισθολογικό χάσμα των φύλων.

Δεδομένα που απογοητεύουν, γυναίκες που εμπνέουν.

Υπάρχει εργασιακή ισότητα; Κι αν ναι, γιατί στην Ελλάδα τα ποσοστά είναι ακόμα απογοητευτικά για τις γυναίκες;

Ζέφη Δημαδάμα

«Να μη φοβόμαστε να προωθούμε φεμινιστικές πολιτικές»

Η Γενική Γραμματέας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένεια, για την έμφυλη ισότητα και την επίτευξή της στον χώρο εργασίας

Διάβασέ το εδώ

Τι συμβαίνει με τη γυναικεία επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα;

H Αποστολίνα Τσαλταμπάση, E.U. Female Entrepreneurship Ambassador, C.E.O. of OECON Group, Πρόεδρος Συνδέσμου Επιχειρηματιών Γυναικών Ελλάδος και Πρόεδρος της Ενεργειακής Κοινότητας WEnCoop, μιλά στο JennyGr

Διάβασέ το εδώ

Είναι μοναχικός ο δρόμος προς την «κορυφή» για μια γυναίκα;

Η CEO της BGM OMD, Ναταλία Αφεντουλίδου, για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε ηγετικές θέσεις στις επιχειρήσεις, για τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν για τη γυναικεία ενδυνάμωση

Διάβασέ το εδώ

Η εργασιακή ισότητα άργησε μια μέρα

Η Σοφία Παπαδημητρίου (Dr. jur. München), δικηγόρος, Συντονίστρια της Ομάδας Δικαιοσύνης του ICC Women Hellas, μιλά στο JennyGr για την έμφυλη εργασιακή ανισότητα στην Ελλάδα

Διάβασέ το εδώ