Έφη Βράκα, Surfer

Η Έφη ξέρει καλά τι σημαίνει να παλεύεις με τα κύματα — τόσο στη θάλασσα όσο και στη ζωή.

Με τρία παιδιά σε μικρή ηλικία, αναγνωρίζει πλέον τη μητρότητα ως ένα σπορ ανοιχτής καρδιάς και μεγάλης αντοχής. Δεν φοβάται να παραδεχτεί πως την έκανε πιο συμπονετική, πως ξεκλείδωσε φόβους που δεν φανταζόταν και την έβαλε να ξανασκέφτεται κάθε απόφαση.

Αναγνωρίζει ότι έχει αποχαιρετήσει την ανέμελη εκδοχή του εαυτού της και ότι κανείς δεν την είχε προειδοποιήσει για τους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να παίξει καθημερινά. Όμως τελικά, κάθε μέρα, όσο κουραστική κι αν είναι, της θυμίζει πως η ζωή έχει ουσία όταν τη μοιράζεσαι – με άμμο στα πόδια και παιδικά γέλια, ή με δυνατές αγκαλιές στο πάτωμα του σαλονιού κάνοντας σχέδια για το μέλλον.

Λένα Παπαληγούρα, Ηθοποιός

Η Λένα, με δύο μικρά αγόρια γεμάτα ενέργεια, βιώνει τη μητρότητα με την τρυφερότητα μιας ηθοποιού που έχει μάθει να παρατηρεί τη ζωή σε όλες της τις αποχρώσεις.

Η καθημερινότητά της είναι γεμάτη ρόλους – όχι σκηνικούς, αλλά αληθινούς: μαμά, σύντροφος, επαγγελματίας, γυναίκα. Αναγνωρίζει ότι η μητρότητα της προκάλεσε μια μεγάλη υπαρξιακή μετατόπιση φωτίζοντας με διαφορετικό τρόπο τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω της. Κι αν υπάρχει μια εκδοχή του εαυτού της που αποχαιρέτησε όταν έγινε μαμά, αυτή είναι μάλλον η... ξεκούραστη! Μιλά για το πώς τα παιδιά της αποκάλυψαν ότι μπορεί άθελά της να αναπαράγει λάθος κοινωνικά στερέοτυπα μέσα στα οποία έχουμε όλοι μεγαλώσει, αλλά έχει την ψυχραιμία να το αφουγκραστεί και να ζητήσει συγνώμη.

Μαρία Γεωργάκαινα, Radio Producer

Η Μαρία, με δύο παιδιά στην εφηβεία στο σπίτι, μιλά για μια μητρότητα λιγότερο εξιδανικευμένη αλλά βαθιά αληθινή.

Τα παιδιά της τη βοήθησαν να δει τον εαυτό της χωρίς φίλτρα – να γίνει πιο αυθεντική, πιο υπομονετική και ταυτόχρονα ίσως και πιο νευρική -γιατί η μητρότητα είναι γεμάτη αντιφάσεις.

Αγαπά τον χρόνο που έχει για τον εαυτό της όταν φεύγουν για το σχολείο και συνεχίζει, ακόμη και τώρα, να τους διαβάζει βιβλία: «ετοιμάζομαι για γιαγιά», λέει γελώντας. Μιλά ανοιχτά για την επιλόχειο κατάθλιψη –για την οποία κανείς δεν την είχε προειδοποιήσει– και για τις δυσκολίες μιας single mom. Έμαθε να σιωπά όταν χρειάζεται, για να μπορεί να ακούει καλύτερα τις καρδιές των παιδιών της.

Έλενα Χαραλαμπούδη, Ηθοποιός

Η Έλενα αντιμετωπίζει την μητρότητα σαν σενάριο που δεν μπορείς να προβλέψεις αλλά δεν μπορείς και να σταματήσεις να παίζεις.

Μέσα από τα μάτια του παιδιού της ξαναείδε τον κόσμο – πιο αγνό, πιο απλό, αλλά και πιο απαιτητικό. Παραδέχεται ότι ο φόβος έγινε πιο έντονος από τότε που έγινε μαμά, πολλαπλασίασε όποια υπερβολή κρυβόταν μέσα της και την πλημμύρισε με μια σειρά λογικών -μπορεί και όχι- ανησυχιών. Η μητρότητα ήταν το έναυσμα για να αντιμετωπίζει τα πάντα με περισσότερο χιούμορ, περισσότερη ενσυναίσθηση αλλά και όταν υπάρχει κούραση με περισσότερα... νεύρα.

Το παραμύθι που λέει στην κόρη της –αρκετά γκραν γκινιόλ όπως παραδέχεται– είναι μια παράξενη, δική τους τελετουργία. Δεν θα άλλαζε με τίποτα τις βραδινές «γουρουνιές» και τις αγκαλιές στο κρεβάτι. Ένα σοκολατάκι και ένα χάδι από τα παιδικά αυτά χεράκια αρκούν για να εξαφανίσουν όλη την κούραση της ημέρας.