Μία μέρα στο The Social Athens στο Κολωνάκι, με έκανε να γνωρίσω την Αθήνα ξανά

«Το κέντρο είναι πάντα μια καλή επιλογή». Αυτή είναι μια πρόταση που λέω συχνά, σχεδόν καθημερινά, είτε θέλω να βγω για μια χαλαρή βόλτα, για ένα γρήγορο catch up με τις φίλες μου, για φαγητό ή για σπριτζάκια. Νιώθω ότι είναι το safe place μου, όσο χαοτικό κι αν μοιάζει. Ένα παράπονο είχα, όμως, πάντα από τον εαυτό μου.

Ενώ έχω ζήσει την Αθήνα σαν local, δεν έχω καταφέρει ποτέ να ξεκλέψω μερικές ωρίτσες για να αισθανθώ ότι τη συναντώ για πρώτη φορά. Να χαλαρώσω, να αποσυνδεθώ, να περπατήσω στους δρόμους της, να διαβάσω ένα βιβλίο στο πρώτο παγκάκι που θα βρω. Να βιώσω την εμπειρία, σαν να μην με νοιάζει ο χρόνος. Να που τελικά, ήρθε μία τυχαία Παρασκευή για να γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα. Το manifest κάνει δουλειά.

Εκείνο το πρωί αποφάσισα να τα κάνω όλα λίγο διαφορετικά. Άφησα πίσω τις καθημερινές υποχρεώσεις (με δυσκολία) και πήγα προς το The Social Athens, a member of Radisson Individuals στο Κολωνάκι. Και η Παρασκευή ξεκίνησε με τον τρόπο που της άξιζε, μόλις πέρασα την είσοδο του ξενοδοχείου. Η αίσθηση ότι βρισκόμουν σε έναν «κόσμο» διαφορετικό από αυτόν που έχω συνηθίσει στην καθημερινότητά μου, αρκούσε.

Για την ακρίβεια, αρκούσε η φωτεινότητα του χώρου και το μοντέρνο design που πρόσεξα αμέσως. Δεν καθυστέρησα πολύ, πήγα στη ρεσεψιόν, πήρα την κάρτα μου, βρήκα το δωμάτιό μου, πέταξα το backpack μου, και άφησα την αύρα του The Social Athens να με τυλίξει.

Επέλεξα το "σπίτι" μου για την ημέρα να είναι το penthouse του The Social Athens στον 7ο όροφο. Παρατήρησα λίγο τον χώρο: Μinimal αλλά ζεστή αισθητική, άνεση χωρίς την αίσθηση του επιτηδευμένου, προσεγμένη διακόσμηση, μεγάλα παράθυρα που άφηναν το φως να πλημμυρίσει κάθε κρυφή γωνία. Ξαφνικά, όλη η ένταση της πόλης φαινόταν να χάνεται. Βγήκα έξω, στο μπαλκόνι. Ακόμα και τώρα, που γράφω αυτό το άρθρο, θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια τη θέα στον Λυκαβηττό. Απλώς, out of space.

Tο στομάχι μου, βέβαια, εκείνη τη στιγμή μου έλεγε να μην καθυστερήσω άλλο και να παραγγείλω άμεσα κάτι από τον κατάλογο. Δεν είχα φάει πρωινό, οπότε smoothie, yogurt bowl και avocado toast προσγειώθηκαν μέσα σε λίγα λεπτά, μαζί με εμένα στο μπαλκόνι του δωματίου. Και κάπου εκεί, επιβεβαίωσα ξανά ότι το φαγητό είναι εμπειρία.

Πέρασα στο μπαλκόνι αρκετή ώρα, αλλά η ανάγκη μου για μερικά λεπτά ξεκούρασης δεν άργησε να έρθει. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι το αναπαυτικό κρεβάτι στη μέση του δωματίου, ακριβώς απέναντι από τα μεγάλα παράθυρα, μου φάνηκε καλή επιλογή. Η μυρωδιά του καθαρού κλινοσκεπάσματος, τα υφάσματα, όλα ήταν ιδανικά για να χαλαρώσω και να ξεχαστώ λίγο από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Ήθελα να μείνω εκεί για πάντα.

Επόμενη στάση, όμως, ήταν το γυμναστήριο. Μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα, γιατί ειλικρινά το workout εκεί, δεν μοιάζει με οποιοδήποτε άλλο.

Πήγα από τις σκάλες και άνοιξα ακόμα μία πόρτα. Κανένας κοινότοπος χώρος, με «άχαρα» μηχανήματα. Βαράκια με άμμο, ξύλινο ποδήλατο με αντίσταση αέρα, ξύλινος διάδρομος και θέα στο Κολωνάκι. Δηλαδή, ακόμα και το cardio εκεί φαίνεται πιο ενδιαφέρον.

Επιτέλους, κάπου εδώ, ήρθε η ώρα για εξόρμηση. Γιατί μετά το workout μου, δεν ήθελα να βιαστώ. Ήθελα να απολαύσω την αίσθηση της πλήρους ανανέωσης. Έτσι, πήρα την απόφαση να κάνω μία βόλτα στο κέντρο. Από τη Βουκουρεστίου, ξεκίνησα χωρίς κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Ήξερα μόνο, ότι ο τελικός προορισμός μου θα ήταν ξανά το The Social Athens. Και η πόλη που αγαπώ δεν με απογοήτευσε. Εκείνη την Παρασκευή, κατάλαβα τι σημαίνει να απολαμβάνεις τα απλά πράγματα: Ήλιος, ο Εθνικός Κήπος χωρίς άπειρο κόσμο, ένα βιβλίο και το κατάλληλό παγκάκι, απλώς αναζωογόνηση.

Λένε ότι η ώρα κυλάει γρήγορα όταν περνάς καλά. Και το επιβεβαιώνω. Κάπου εδώ, όμως, έφτασε η στιγμή να επιστρέψω στο The Social Athens, και να αφήσω για τελευταία φορά τη μαγεία του να με παρασύρει. Βγήκα από το ξενοδοχείο ανάλαφρη. Γιατί εκείνη η Παρασκευή, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι απόδραση δεν σημαίνει μόνο να φύγεις μακριά. Μερικές φορές, χρειάζεται απλώς να δεις την πόλη (και τη ζωή σου), με άλλα μάτια. Το manifest κάνει δουλειά, ξαναλέω.

Δες το βίντεο της αξέχαστης εμπειρίας εδώ:

Advertorial

Image captions